वाल्मीकि-रामायणम्
vālmīki-rāmāyaṇam
-
book-4, chapter-62
एतैरन्यैश्च बहुभिर्वाक्यैर्वाक्यविशारदः ।
मां प्रशस्याभ्यनुज्ञाप्य प्रविष्टः स स्वमाश्रमम् ॥१॥
मां प्रशस्याभ्यनुज्ञाप्य प्रविष्टः स स्वमाश्रमम् ॥१॥
1. etairanyaiśca bahubhirvākyairvākyaviśāradaḥ ,
māṃ praśasyābhyanujñāpya praviṣṭaḥ sa svamāśramam.
māṃ praśasyābhyanujñāpya praviṣṭaḥ sa svamāśramam.
1.
etaiḥ anyaiḥ ca bahubhiḥ vākyaiḥ vākyaviśāradaḥ mām
praśasya abhyanujñāpya praviṣṭaḥ saḥ svam āśramam
praśasya abhyanujñāpya praviṣṭaḥ saḥ svam āśramam
1.
saḥ vākyaviśāradaḥ etaiḥ anyaiḥ ca bahubhiḥ vākyaiḥ
mām praśasya abhyanujñāpya svam āśramam praviṣṭaḥ
mām praśasya abhyanujñāpya svam āśramam praviṣṭaḥ
1.
The speaker, an expert in discourse, praised me with these and many other words. After obtaining my permission, he then entered his own hermitage (āśrama).
कन्दरात्तु विसर्पित्वा पर्वतस्य शनैः शनैः ।
अहं विन्ध्यं समारुह्य भवतः प्रतिपालये ॥२॥
अहं विन्ध्यं समारुह्य भवतः प्रतिपालये ॥२॥
2. kandarāttu visarpitvā parvatasya śanaiḥ śanaiḥ ,
ahaṃ vindhyaṃ samāruhya bhavataḥ pratipālaye.
ahaṃ vindhyaṃ samāruhya bhavataḥ pratipālaye.
2.
kandarāt tu visarpitvā parvatasya śanaiḥ śanaiḥ
aham vindhyam samāruhya bhavataḥ pratipālaye
aham vindhyam samāruhya bhavataḥ pratipālaye
2.
aham kandarāt tu parvatasya śanaiḥ śanaiḥ
visarpitvā vindhyam samāruhya bhavataḥ pratipālaye
visarpitvā vindhyam samāruhya bhavataḥ pratipālaye
2.
Having slowly emerged from the mountain cave, I ascended the Vindhya (mountain range) and now await you.
अद्य त्वेतस्य कालस्य साग्रं वर्षशतं गतम् ।
देशकालप्रतीक्षो ऽस्मि हृदि कृत्वा मुनेर्वचः ॥३॥
देशकालप्रतीक्षो ऽस्मि हृदि कृत्वा मुनेर्वचः ॥३॥
3. adya tvetasya kālasya sāgraṃ varṣaśataṃ gatam ,
deśakālapratīkṣo'smi hṛdi kṛtvā munervacaḥ.
deśakālapratīkṣo'smi hṛdi kṛtvā munervacaḥ.
3.
adya tu etasya kālasya sa-agram varṣa-śatam gatam
deśa-kāla-pratīkṣaḥ asmi hṛdi kṛtvā muneḥ vacaḥ
deśa-kāla-pratīkṣaḥ asmi hṛdi kṛtvā muneḥ vacaḥ
3.
adya tu etasya kālasya sa-agram varṣa-śatam gatam
[aham] muneḥ vacaḥ hṛdi kṛtvā deśa-kāla-pratīkṣaḥ asmi
[aham] muneḥ vacaḥ hṛdi kṛtvā deśa-kāla-pratīkṣaḥ asmi
3.
Indeed, today, more than a hundred years have passed since that time. I am awaiting the opportune place and time, having kept the sage's (muni) words in my heart.
महाप्रस्थानमासाद्य स्वर्गते तु निशाकरे ।
मां निर्दहति संतापो वितर्कैर्बहुभिर्वृतम् ॥४॥
मां निर्दहति संतापो वितर्कैर्बहुभिर्वृतम् ॥४॥
4. mahāprasthānamāsādya svargate tu niśākare ,
māṃ nirdahati saṃtāpo vitarkairbahubhirvṛtam.
māṃ nirdahati saṃtāpo vitarkairbahubhirvṛtam.
4.
mahā-prasthānam āsaadya svargate tu niśākare
mām nirdahati saṃtāpaḥ vitarkaiḥ bahubhiḥ vṛtam
mām nirdahati saṃtāpaḥ vitarkaiḥ bahubhiḥ vṛtam
4.
tu niśākare mahā-prasthānam āsaadya svargate sātī,
bahubhiḥ vitarkaiḥ vṛtam mām saṃtāpaḥ nirdahati
bahubhiḥ vitarkaiḥ vṛtam mām saṃtāpaḥ nirdahati
4.
But when the moon had departed to heaven, having reached its great journey (mahāprasthāna), anguish consumes me, who am enveloped by many thoughts.
उत्थितां मरणे बुद्धिं मुनि वाक्यैर्निवर्तये ।
बुद्धिर्या तेन मे दत्ता प्राणसंरक्षणाय तु ।
सा मे ऽपनयते दुःखं दीप्तेवाग्निशिखा तमः ॥५॥
बुद्धिर्या तेन मे दत्ता प्राणसंरक्षणाय तु ।
सा मे ऽपनयते दुःखं दीप्तेवाग्निशिखा तमः ॥५॥
5. utthitāṃ maraṇe buddhiṃ muni vākyairnivartaye ,
buddhiryā tena me dattā prāṇasaṃrakṣaṇāya tu ,
sā me'panayate duḥkhaṃ dīptevāgniśikhā tamaḥ.
buddhiryā tena me dattā prāṇasaṃrakṣaṇāya tu ,
sā me'panayate duḥkhaṃ dīptevāgniśikhā tamaḥ.
5.
utthitām maraṇe buddhim muni-vākyaiḥ
nivartaye buddhiḥ yā tena me dattā
prāṇa-saṃrakṣaṇāya tu sā me apanayate
duḥkham dīptā iva agni-śikhā tamaḥ
nivartaye buddhiḥ yā tena me dattā
prāṇa-saṃrakṣaṇāya tu sā me apanayate
duḥkham dīptā iva agni-śikhā tamaḥ
5.
maraṇe utthitām buddhim muni-vākyaiḥ
nivartaye yā buddhiḥ tena me
prāṇa-saṃrakṣaṇāya tu dattā sā me duḥkham
apanayate dīptā agni-śikhā iva tamaḥ
nivartaye yā buddhiḥ tena me
prāṇa-saṃrakṣaṇāya tu dattā sā me duḥkham
apanayate dīptā agni-śikhā iva tamaḥ
5.
I should avert the thought of death by the words of the sage (muni). The intellect that was given to me by him for the preservation of life, that intellect removes my sorrow, just as a blazing flame of fire dispels darkness.
बुध्यता च मया वीर्यं रावणस्य दुरात्मनः ।
पुत्रः संतर्जितो वाग्भिर्न त्राता मैथिली कथम् ॥६॥
पुत्रः संतर्जितो वाग्भिर्न त्राता मैथिली कथम् ॥६॥
6. budhyatā ca mayā vīryaṃ rāvaṇasya durātmanaḥ ,
putraḥ saṃtarjito vāgbhirna trātā maithilī katham.
putraḥ saṃtarjito vāgbhirna trātā maithilī katham.
6.
budhyatā ca mayā vīryam rāvaṇasya durātmanaḥ putraḥ
santarjitaḥ vāgbhiḥ na trātā maithilī katham
santarjitaḥ vāgbhiḥ na trātā maithilī katham
6.
mayā ca rāvaṇasya durātmanaḥ vīryam budhyatā putraḥ
vāgbhiḥ santarjitaḥ maithilī katham na trātā
vāgbhiḥ santarjitaḥ maithilī katham na trātā
6.
And though I understood the valor of the evil-minded Rāvaṇa, I merely threatened his son with words. How then was Maithilī not protected?
तस्या विलपितं श्रुत्वा तौ च सीता विनाकृतौ ।
न मे दशरथस्नेहात् पुत्रेणोत्पादितं प्रियम् ॥७॥
न मे दशरथस्नेहात् पुत्रेणोत्पादितं प्रियम् ॥७॥
7. tasyā vilapitaṃ śrutvā tau ca sītā vinākṛtau ,
na me daśarathasnehāt putreṇotpāditaṃ priyam.
na me daśarathasnehāt putreṇotpāditaṃ priyam.
7.
tasyā vilapitam śrutvā tau ca sītā vinākṛtau na
me daśaratha-snehāt putreṇa utpāditam priyam
me daśaratha-snehāt putreṇa utpāditam priyam
7.
tasyā vilapitam śrutvā ca sītā vinākṛtau tau
daśaratha-snehāt me putreṇa priyam na utpāditam
daśaratha-snehāt me putreṇa priyam na utpāditam
7.
Having heard her lamentation, and (seeing) those two (Rāma and Lakṣmaṇa) separated from Sītā, no favor was done by (my) son to me, out of affection for Daśaratha.
तस्य त्वेवं ब्रुवाणस्य संपातेर्वानरैः सह ।
उत्पेततुस्तदा पक्षौ समक्षं वनचारिणाम् ॥८॥
उत्पेततुस्तदा पक्षौ समक्षं वनचारिणाम् ॥८॥
8. tasya tvevaṃ bruvāṇasya saṃpātervānaraiḥ saha ,
utpetatustadā pakṣau samakṣaṃ vanacāriṇām.
utpetatustadā pakṣau samakṣaṃ vanacāriṇām.
8.
tasya tu evam bruvāṇasya sampāteḥ vānaraiḥ saha
utpetatuḥ tadā pakṣau samakṣam vanacāriṇām
utpetatuḥ tadā pakṣau samakṣam vanacāriṇām
8.
tu evam vānaraiḥ saha bruvāṇasya tasya sampāteḥ
tadā pakṣau vanacāriṇām samakṣam utpetatuḥ
tadā pakṣau vanacāriṇām samakṣam utpetatuḥ
8.
But as Sampāti was speaking thus, then, in the presence of the forest-dwellers (monkeys), his two wings grew back.
स दृष्ट्वा स्वां तनुं पक्षैरुद्गतैररुणच्छदैः ।
प्रहर्षमतुलं लेभे वानरांश्चेदमब्रवीत् ॥९॥
प्रहर्षमतुलं लेभे वानरांश्चेदमब्रवीत् ॥९॥
9. sa dṛṣṭvā svāṃ tanuṃ pakṣairudgatairaruṇacchadaiḥ ,
praharṣamatulaṃ lebhe vānarāṃścedamabravīt.
praharṣamatulaṃ lebhe vānarāṃścedamabravīt.
9.
sa dṛṣṭvā svām tanum pakṣaiḥ udgataiḥ aruṇacchadaiḥ
praharṣam atulam lebhe vānarān ca idam abravīt
praharṣam atulam lebhe vānarān ca idam abravīt
9.
sa svām tanum udgataiḥ aruṇacchadaiḥ pakṣaiḥ dṛṣṭvā
atulam praharṣam lebhe ca idam vānarān abravīt
atulam praharṣam lebhe ca idam vānarān abravīt
9.
Having seen his own body with its emerged, red-feathered wings, he experienced incomparable joy and spoke this to the monkeys.
निशाकरस्य महर्षेः प्रभावादमितात्मनः ।
आदित्यरश्मिनिर्दग्धौ पक्षौ मे पुनरुत्थितौ ॥१०॥
आदित्यरश्मिनिर्दग्धौ पक्षौ मे पुनरुत्थितौ ॥१०॥
10. niśākarasya maharṣeḥ prabhāvādamitātmanaḥ ,
ādityaraśminirdagdhau pakṣau me punarutthitau.
ādityaraśminirdagdhau pakṣau me punarutthitau.
10.
niśākarasya maharṣeḥ prabhāvāt amita ātmanaḥ
ādityaraśminirdagdhau pakṣau me punaḥ utthitau
ādityaraśminirdagdhau pakṣau me punaḥ utthitau
10.
amita ātmanaḥ maharṣeḥ niśākarasya prabhāvāt
ādityaraśminirdagdhau me pakṣau punaḥ utthitau
ādityaraśminirdagdhau me pakṣau punaḥ utthitau
10.
Through the power of the great sage Niśākara, who possesses an immeasurable soul (ātman), my two wings, which were burnt by the sun's rays, have grown again.
यौवने वर्तमानस्य ममासीद् यः पराक्रमः ।
तमेवाद्यावगच्छामि बलं पौरुषमेव च ॥११॥
तमेवाद्यावगच्छामि बलं पौरुषमेव च ॥११॥
11. yauvane vartamānasya mamāsīd yaḥ parākramaḥ ,
tamevādyāvagacchāmi balaṃ pauruṣameva ca.
tamevādyāvagacchāmi balaṃ pauruṣameva ca.
11.
yauvane vartamānasya mama āsīt yaḥ parākramaḥ
tam eva adya avagacchāmi balam pauruṣam eva ca
tam eva adya avagacchāmi balam pauruṣam eva ca
11.
yauvane vartamānasya yaḥ mama parākramaḥ āsīt,
tam eva balam pauruṣam ca adya avagacchāmi
tam eva balam pauruṣam ca adya avagacchāmi
11.
The prowess that I possessed in my youth, that very strength and manliness (pauruṣa) I perceive today.
सर्वथा क्रियतां यत्नः सीतामधिगमिष्यथ ।
पक्षलाभो ममायं वः सिद्धिप्रत्यय कारकः ॥१२॥
पक्षलाभो ममायं वः सिद्धिप्रत्यय कारकः ॥१२॥
12. sarvathā kriyatāṃ yatnaḥ sītāmadhigamiṣyatha ,
pakṣalābho mamāyaṃ vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ.
pakṣalābho mamāyaṃ vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ.
12.
sarvathā kriyatām yatnaḥ sītām adhigamiṣyatha
pakṣalābhaḥ mama ayam vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ
pakṣalābhaḥ mama ayam vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ
12.
sarvathā yatnaḥ kriyatām.
sītām adhigamiṣyatha.
mama ayam pakṣalābhaḥ vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ (asti).
sītām adhigamiṣyatha.
mama ayam pakṣalābhaḥ vaḥ siddhipratyaya kārakaḥ (asti).
12.
An effort should be made by all means; you will surely find Sītā. This recovery of my wings serves for you as an assurance of success.
इत्युक्त्वा तान् हरीन् सर्वान् संपातिः पततां वरः ।
उत्पपात गिरेः शृङ्गाज्जिज्ञासुः खगमो गतिम् ॥१३॥
उत्पपात गिरेः शृङ्गाज्जिज्ञासुः खगमो गतिम् ॥१३॥
13. ityuktvā tān harīn sarvān saṃpātiḥ patatāṃ varaḥ ,
utpapāta gireḥ śṛṅgājjijñāsuḥ khagamo gatim.
utpapāta gireḥ śṛṅgājjijñāsuḥ khagamo gatim.
13.
iti uktvā tān harīn sarvān saṃpātiḥ patatām varaḥ
utpapāta gireḥ śṛṅgāt jijñāsuḥ khagamaḥ gatim
utpapāta gireḥ śṛṅgāt jijñāsuḥ khagamaḥ gatim
13.
patatām varaḥ saṃpātiḥ sarvān tān harīn iti uktvā
gireḥ śṛṅgāt khagamaḥ gatim jijñāsuḥ utpapāta
gireḥ śṛṅgāt khagamaḥ gatim jijñāsuḥ utpapāta
13.
Having thus spoken to all those monkeys, Sampati, the best among flyers, ascended from the mountain peak, desiring to understand the path of aerial flight.
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा प्रीतिसंहृष्टमानसाः ।
बभूवुर्हरिशार्दूला विक्रमाभ्युदयोन्मुखाः ॥१४॥
बभूवुर्हरिशार्दूला विक्रमाभ्युदयोन्मुखाः ॥१४॥
14. tasya tadvacanaṃ śrutvā prītisaṃhṛṣṭamānasāḥ ,
babhūvurhariśārdūlā vikramābhyudayonmukhāḥ.
babhūvurhariśārdūlā vikramābhyudayonmukhāḥ.
14.
tasya tat vacanam śrutvā prītisaṃhṛṣṭamānasāḥ
babhūvuḥ hariśārdūlāḥ vikramābhyudayonmukhāḥ
babhūvuḥ hariśārdūlāḥ vikramābhyudayonmukhāḥ
14.
tasya tat vacanam śrutvā prītisaṃhṛṣṭamānasāḥ
vikramābhyudayonmukhāḥ hariśārdūlāḥ babhūvuḥ
vikramābhyudayonmukhāḥ hariśārdūlāḥ babhūvuḥ
14.
Having heard his words, those valiant monkeys became delighted in mind, eager for the full manifestation of their prowess.
अथ पवनसमानविक्रमाः प्लवगवराः प्रतिलब्ध पौरुषाः ।
अभिजिदभिमुखां दिशं ययुर्जनकसुता परिमार्गणोन्मुखाः ॥१५॥
अभिजिदभिमुखां दिशं ययुर्जनकसुता परिमार्गणोन्मुखाः ॥१५॥
15. atha pavanasamānavikramāḥ plavagavarāḥ pratilabdha pauruṣāḥ ,
abhijidabhimukhāṃ diśaṃ yayurjanakasutā parimārgaṇonmukhāḥ.
abhijidabhimukhāṃ diśaṃ yayurjanakasutā parimārgaṇonmukhāḥ.
15.
atha pavanasamānavikramāḥ plavagavarāḥ pratilabdhapauruṣāḥ
abhijit abhimukhām diśam yayuḥ janakasutā parimārgaṇonmukhāḥ
abhijit abhimukhām diśam yayuḥ janakasutā parimārgaṇonmukhāḥ
15.
atha pavanasamānavikramāḥ pratilabdhapauruṣāḥ plavagavarāḥ
janakasutā parimārgaṇonmukhāḥ abhijit abhimukhām diśam yayuḥ
janakasutā parimārgaṇonmukhāḥ abhijit abhimukhām diśam yayuḥ
15.
Then, those best among monkeys, whose prowess rivaled the wind and who had regained their courage, eager to search for Janaka's daughter (Sita), proceeded towards the northern direction indicated by the Abhijit constellation.
Links to all chapters:
bāla kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
ayodhyā kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
araṇya kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
kiṣkindhā kāṇḍa (current book)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62 (current chapter)
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
sundara kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
yuddha kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
uttara kāṇḍa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100