योगवासिष्ठः
yogavāsiṣṭhaḥ
-
book-6, chapter-116
श्रीराम उवाच ।
भगवन्सर्वधर्मज्ञ चित्तेऽहंकारनामनि ।
गलिते वा गलद्रूपे लिङ्गं सत्त्वस्य किं भवेत् ॥ १ ॥
भगवन्सर्वधर्मज्ञ चित्तेऽहंकारनामनि ।
गलिते वा गलद्रूपे लिङ्गं सत्त्वस्य किं भवेत् ॥ १ ॥
śrīrāma uvāca ,
bhagavansarvadharmajña citte'haṃkāranāmani ,
galite vā galadrūpe liṅgaṃ sattvasya kiṃ bhavet 1
bhagavansarvadharmajña citte'haṃkāranāmani ,
galite vā galadrūpe liṅgaṃ sattvasya kiṃ bhavet 1
1.
śrīrāma uvāca bhagavan sarvadharmajña citte ahaṅkāranāmani
galite vā galat rūpe liṅgam sattvasya kim bhavet
galite vā galat rūpe liṅgam sattvasya kim bhavet
1.
śrīrāma uvāca bhagavan sarvadharmajña citte ahaṅkāranāmani
galite vā galat rūpe sattvasya liṅgam kim bhavet
galite vā galat rūpe sattvasya liṅgam kim bhavet
1.
Śrī Rāma said: O venerable one, who knows all natural laws (dharma)! When the mind (citta), which is called 'ego' (ahaṅkāra), has completely dissolved, or is in the process of dissolving, what then will be the distinguishing mark of true being (sattva)?
श्रीवसिष्ठ उवाच ।
बलादपि हि संजाता न लिम्पन्त्याशयं सितम् ।
लोभमोहादयो दोषाः पयांसीव सरोरुहम् ॥ २ ॥
बलादपि हि संजाता न लिम्पन्त्याशयं सितम् ।
लोभमोहादयो दोषाः पयांसीव सरोरुहम् ॥ २ ॥
śrīvasiṣṭha uvāca ,
balādapi hi saṃjātā na limpantyāśayaṃ sitam ,
lobhamohādayo doṣāḥ payāṃsīva saroruham 2
balādapi hi saṃjātā na limpantyāśayaṃ sitam ,
lobhamohādayo doṣāḥ payāṃsīva saroruham 2
2.
śrīvasiṣṭha uvāca balāt api hi saṃjātāḥ na limpanti
āśayam sitam lobhamohādayaḥ doṣāḥ payāṃsi iva saroruham
āśayam sitam lobhamohādayaḥ doṣāḥ payāṃsi iva saroruham
2.
śrīvasiṣṭha uvāca hi balāt api saṃjātāḥ lobhamohādayaḥ
doṣāḥ sitam āśayam na limpanti payāṃsi iva saroruham
doṣāḥ sitam āśayam na limpanti payāṃsi iva saroruham
2.
Śrī Vasiṣṭha said: Indeed, even if they arise forcefully, faults like greed (lobha) and delusion (moha) do not stain a pure mind, just as waters do not cling to a lotus flower (saroruha).
मुदिताद्याः श्रियो वक्रं न मुञ्चन्ति कदाचन ।
गलत्यहंकारमये चित्ते गलति दुष्कृते ॥ ३ ॥
गलत्यहंकारमये चित्ते गलति दुष्कृते ॥ ३ ॥
muditādyāḥ śriyo vakraṃ na muñcanti kadācana ,
galatyahaṃkāramaye citte galati duṣkṛte 3
galatyahaṃkāramaye citte galati duṣkṛte 3
3.
muditādyāḥ śriyaḥ vakram na muñcanti kadācana
galati ahaṅkāramaye citte galati duṣkṛte
galati ahaṅkāramaye citte galati duṣkṛte
3.
muditādyāḥ śriyaḥ vakram kadācana na muñcanti
ahaṅkāramaye citte galati duṣkṛte galati
ahaṅkāramaye citte galati duṣkṛte galati
3.
Joys and other auspicious qualities (śriyaḥ), like delight, never abandon the face. When the ego-ridden (ahaṅkāramaya) mind (citta) dissolves, misdeeds (duṣkṛta) also dissolve.
वासनाग्रन्थयश्छिन्ना इव त्रुट्यन्त्यलं शनैः ।
कोपस्तानवमायाति मोहो मान्द्यं हि गच्छति ॥ ४ ॥
कोपस्तानवमायाति मोहो मान्द्यं हि गच्छति ॥ ४ ॥
vāsanāgranthayaśchinnā iva truṭyantyalaṃ śanaiḥ ,
kopastānavamāyāti moho māndyaṃ hi gacchati 4
kopastānavamāyāti moho māndyaṃ hi gacchati 4
4.
vāsanāgranthayaḥ chinnāḥ iva truṭyanti alam śanaiḥ
kopaḥ tānavam āyāti mohaḥ māndyam hi gacchati
kopaḥ tānavam āyāti mohaḥ māndyam hi gacchati
4.
vāsanāgranthayaḥ chinnāḥ iva alam śanaiḥ truṭyanti
kopaḥ tānavam āyāti mohaḥ hi māndyam gacchati
kopaḥ tānavam āyāti mohaḥ hi māndyam gacchati
4.
The knots of latent impressions (vāsanā), as if severed, indeed slowly break apart. Anger diminishes, and delusion (moha) certainly becomes sluggish.
कामः क्लमं गच्छति च लोभः क्वापि पलायते ।
नोल्लसन्तीन्द्रियाण्युच्चैः खेदः स्फुरति नोच्चकैः ॥ ५ ॥
नोल्लसन्तीन्द्रियाण्युच्चैः खेदः स्फुरति नोच्चकैः ॥ ५ ॥
kāmaḥ klamaṃ gacchati ca lobhaḥ kvāpi palāyate ,
nollasantīndriyāṇyuccaiḥ khedaḥ sphurati noccakaiḥ 5
nollasantīndriyāṇyuccaiḥ khedaḥ sphurati noccakaiḥ 5
5.
kāmaḥ klamam gacchati ca lobhaḥ kvāpi palāyate na
ullasanti indriyāṇi uccaiḥ khedaḥ sphurati na uccakaiḥ
ullasanti indriyāṇi uccaiḥ khedaḥ sphurati na uccakaiḥ
5.
kāmaḥ klamam gacchati ca lobhaḥ kvāpi palāyate indriyāṇi
uccaiḥ na ullasanti khedaḥ uccakaiḥ na sphurati
uccaiḥ na ullasanti khedaḥ uccakaiḥ na sphurati
5.
Desire (kāma) becomes weary, and greed flees away somewhere. The senses no longer exult intensely, nor does distress manifest strongly.
न दुःखान्यपब्रंहन्ति न वल्गन्ति सुखानि च ।
सर्वत्र समतोदेति हृदि शैत्यप्रदायिनी ॥ ६ ॥
सर्वत्र समतोदेति हृदि शैत्यप्रदायिनी ॥ ६ ॥
na duḥkhānyapabraṃhanti na valganti sukhāni ca ,
sarvatra samatodeti hṛdi śaityapradāyinī 6
sarvatra samatodeti hṛdi śaityapradāyinī 6
6.
na duḥkhāni apabraṃhanti na valganti sukhāni
ca sarvatra samatā udeti hṛdi śaityapradāyinī
ca sarvatra samatā udeti hṛdi śaityapradāyinī
6.
duḥkhāni na apabraṃhanti sukhāni ca na valganti
sarvatra hṛdi śaityapradāyinī samatā udeti
sarvatra hṛdi śaityapradāyinī samatā udeti
6.
Sorrows do not intensify, nor do joys become boisterous. Everywhere, equanimity (samatā) arises in the heart, bringing coolness.
सुखदुःखादयस्त्वेते दृश्यन्ते यदि वा मुखे ।
दृश्यन्त एव तुच्छत्वान्नानुलिम्पन्ति ते मनः ॥ ७ ॥
दृश्यन्त एव तुच्छत्वान्नानुलिम्पन्ति ते मनः ॥ ७ ॥
sukhaduḥkhādayastvete dṛśyante yadi vā mukhe ,
dṛśyanta eva tucchatvānnānulimpanti te manaḥ 7
dṛśyanta eva tucchatvānnānulimpanti te manaḥ 7
7.
sukhaduḥkhādayaḥ tu ete dṛśyante yadi vā mukhe
dṛśyante eva tucchatvāt na anulimpanti te manaḥ
dṛśyante eva tucchatvāt na anulimpanti te manaḥ
7.
tu ete sukhaduḥkhādayaḥ yadi vā mukhe dṛśyante,
(tathāpi) tucchatvāt eva dṛśyante,
te manaḥ na anulimpanti
(tathāpi) tucchatvāt eva dṛśyante,
te manaḥ na anulimpanti
7.
But even if these joys, sorrows, and so forth appear on the surface, they are seen as trivial and do not cling to the mind.
चित्ते गलति गीर्वाणगणस्य स्पृहणीयताम् ।
साधुर्गच्छत्युदेत्यस्य समता शीतचन्द्रिका ॥ ८ ॥
साधुर्गच्छत्युदेत्यस्य समता शीतचन्द्रिका ॥ ८ ॥
citte galati gīrvāṇagaṇasya spṛhaṇīyatām ,
sādhurgacchatyudetyasya samatā śītacandrikā 8
sādhurgacchatyudetyasya samatā śītacandrikā 8
8.
citte galati gīrvāṇagaṇasya spṛhaṇīyatām
sādhuḥ gacchati udeti asya samatā śītacandrikā
sādhuḥ gacchati udeti asya samatā śītacandrikā
8.
citte gīrvāṇagaṇasya spṛhaṇīyatām galati asya
sādhuḥ samatā śītacandrikā udeti gacchati
sādhuḥ samatā śītacandrikā udeti gacchati
8.
When the desirability of even the host of gods melts away in the mind, for such a virtuous person (sādhu), equanimity rises like cool moonlight, and he attains it.
उपशान्तं च कान्तं च सेव्यमप्रतिरोधि च ।
निभृतं चोर्जितं स्वच्छं वहतीत्थं महद्वपुः ॥ ९ ॥
निभृतं चोर्जितं स्वच्छं वहतीत्थं महद्वपुः ॥ ९ ॥
upaśāntaṃ ca kāntaṃ ca sevyamapratirodhi ca ,
nibhṛtaṃ corjitaṃ svacchaṃ vahatītthaṃ mahadvapuḥ 9
nibhṛtaṃ corjitaṃ svacchaṃ vahatītthaṃ mahadvapuḥ 9
9.
upaśāntam ca kāntam ca sevyam apratirodhi ca nibhr̥tam
ca ūrjitam svachchham vahati ittham mahat vapuḥ
ca ūrjitam svachchham vahati ittham mahat vapuḥ
9.
mahat vapuḥ ittham upaśāntam ca kāntam ca sevyam ca
apratirodhi ca nibhr̥tam ca ūrjitam svachchham vahati
apratirodhi ca nibhr̥tam ca ūrjitam svachchham vahati
9.
Thus, a great form (body) manifests as tranquil, charming, worthy of service, unhindered, humble, powerful, and pure.
भावाभावविरुद्धोऽपि विचित्रोऽपि महानपि ।
नानन्दाय न खेदाय सतां संसृतिविभ्रमः ॥ १० ॥
नानन्दाय न खेदाय सतां संसृतिविभ्रमः ॥ १० ॥
bhāvābhāvaviruddho'pi vicitro'pi mahānapi ,
nānandāya na khedāya satāṃ saṃsṛtivibhramaḥ 10
nānandāya na khedāya satāṃ saṃsṛtivibhramaḥ 10
10.
bhāvābhāvaviruddhaḥ api vichitraḥ api mahān api
na ānandāya na khedāya satām saṃsr̥tivibhramaḥ
na ānandāya na khedāya satām saṃsr̥tivibhramaḥ
10.
satām saṃsr̥tivibhramaḥ bhāvābhāvaviruddhaḥ api
vichitraḥ api mahān api ānandāya na khedāya na
vichitraḥ api mahān api ānandāya na khedāya na
10.
Even though it appears contradictory to both existence and non-existence, even though it is wondrous and great, the illusion of transmigration (saṃsāra) brings neither joy nor sorrow to the virtuous ones (satas).
बुद्ध्यालोकेन साध्येऽस्मिन्वस्तुन्यस्तमितापदि ।
प्रवर्तते न यो मोहात्तं धिगस्तु नराधमम् ॥ ११ ॥
प्रवर्तते न यो मोहात्तं धिगस्तु नराधमम् ॥ ११ ॥
buddhyālokena sādhye'sminvastunyastamitāpadi ,
pravartate na yo mohāttaṃ dhigastu narādhamam 11
pravartate na yo mohāttaṃ dhigastu narādhamam 11
11.
buddhyālokena sādhye asmin vastuni astamitāpadi
pravartate na yaḥ mohāt tam dhik astu narādhamam
pravartate na yaḥ mohāt tam dhik astu narādhamam
11.
yaḥ mohāt buddhyālokena sādhye asmin astamitāpadi vastuni na pravartate,
tam narādhamam dhik astu
tam narādhamam dhik astu
11.
To that lowest of men who, out of delusion (moha), does not strive towards this goal, which is to be achieved by the light of intellect and which is free from all calamity, let there be scorn for him!
विश्रान्तिमाप्तुमुचितां चिरमंग दुःखरत्नाकरं जननसागरमुत्तितीर्षोः ।
कोऽहं कथं जगदिदं च परं च किं स्यात्किं भोगकैरिति मतिः परमोऽभ्युपायः ॥ १२ ॥
कोऽहं कथं जगदिदं च परं च किं स्यात्किं भोगकैरिति मतिः परमोऽभ्युपायः ॥ १२ ॥
viśrāntimāptumucitāṃ ciramaṃga duḥkharatnākaraṃ jananasāgaramuttitīrṣoḥ ,
ko'haṃ kathaṃ jagadidaṃ ca paraṃ ca kiṃ syātkiṃ bhogakairiti matiḥ paramo'bhyupāyaḥ 12
ko'haṃ kathaṃ jagadidaṃ ca paraṃ ca kiṃ syātkiṃ bhogakairiti matiḥ paramo'bhyupāyaḥ 12
12.
viśrāntim āptum ucitām ciram aṅga
duḥkha-ratnākaram janana-sāgaram uttītīrṣoḥ kaḥ aham
katham jagat idam ca param ca kim syāt
kim bhogakaiḥ iti matiḥ paramaḥ abhyupāyaḥ
duḥkha-ratnākaram janana-sāgaram uttītīrṣoḥ kaḥ aham
katham jagat idam ca param ca kim syāt
kim bhogakaiḥ iti matiḥ paramaḥ abhyupāyaḥ
12.
aṅga duḥkha-ratnākaram janana-sāgaram uttītīrṣoḥ ucitām viśrāntim ciram āptum,
kaḥ aham,
idam jagat katham,
ca param kim syāt,
ca bhogakaiḥ kim (syāt) iti matiḥ paramaḥ abhyupāyaḥ
kaḥ aham,
idam jagat katham,
ca param kim syāt,
ca bhogakaiḥ kim (syāt) iti matiḥ paramaḥ abhyupāyaḥ
12.
O dear one, for someone who wishes to cross the ocean of rebirth (saṃsāra) – which is a deep ocean of suffering and temptations – in order to attain appropriate, lasting peace, the supreme means (abhyupāya) is this kind of reflection: 'Who am I? How is this world, and what is beyond it? What is the use of worldly enjoyments?'
Links to all chapters:
vairāgya prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
mumukṣu prakaraṇa
utpatti prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
sthiti prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
upaśama prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
nirvāṇa prakaraṇa (bhāga 1) (current book)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116 (current chapter)
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
Chapter 123
Chapter 124
Chapter 125
Chapter 126
Chapter 127
Chapter 128
nirvāṇa prakaraṇa (bhāga 2)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
Chapter 123
Chapter 124
Chapter 125
Chapter 126
Chapter 127
Chapter 128
Chapter 129
Chapter 130
Chapter 131
Chapter 132
Chapter 133
Chapter 134
Chapter 135
Chapter 136
Chapter 137
Chapter 138
Chapter 139
Chapter 140
Chapter 141
Chapter 142
Chapter 143
Chapter 144
Chapter 145
Chapter 146
Chapter 147
Chapter 148
Chapter 149
Chapter 150
Chapter 151
Chapter 152
Chapter 153
Chapter 154
Chapter 155
Chapter 156
Chapter 157
Chapter 158
Chapter 159
Chapter 160
Chapter 161
Chapter 162
Chapter 163
Chapter 164
Chapter 165
Chapter 166
Chapter 167
Chapter 168
Chapter 169
Chapter 170
Chapter 171
Chapter 172
Chapter 173
Chapter 174
Chapter 175
Chapter 176
Chapter 177
Chapter 178
Chapter 179
Chapter 180
Chapter 181
Chapter 182
Chapter 183
Chapter 184
Chapter 185
Chapter 186
Chapter 187
Chapter 188
Chapter 189
Chapter 190
Chapter 191
Chapter 192
Chapter 193
Chapter 194
Chapter 195
Chapter 196
Chapter 197
Chapter 198
Chapter 199
Chapter 200
Chapter 201
Chapter 202
Chapter 203
Chapter 204
Chapter 205
Chapter 206
Chapter 207
Chapter 208
Chapter 209
Chapter 210
Chapter 211
Chapter 212
Chapter 213
Chapter 214
Chapter 215
Chapter 216