योगवासिष्ठः
yogavāsiṣṭhaḥ
-
book-3, chapter-90
भानुरुवाच ।
अथेन्द्रेणैवमुक्तोऽसौ राजा राजीवलोचनः ।
मुनिं भरतनामानं पार्श्वसंस्थमुवाच ह ॥ १ ॥
अथेन्द्रेणैवमुक्तोऽसौ राजा राजीवलोचनः ।
मुनिं भरतनामानं पार्श्वसंस्थमुवाच ह ॥ १ ॥
bhānuruvāca ,
athendreṇaivamukto'sau rājā rājīvalocanaḥ ,
muniṃ bharatanāmānaṃ pārśvasaṃsthamuvāca ha 1
athendreṇaivamukto'sau rājā rājīvalocanaḥ ,
muniṃ bharatanāmānaṃ pārśvasaṃsthamuvāca ha 1
1.
bhānuḥ uvāca atha indreṇa evam uktaḥ asau rājā
rājīvalocanaḥ munim bharatanāmānam pārśvasaṃstham uvāca ha
rājīvalocanaḥ munim bharatanāmānam pārśvasaṃstham uvāca ha
1.
bhānuḥ uvāca atha indreṇa evam uktaḥ asau rājīvalocanaḥ
rājā pārśvasaṃstham bharatanāmānam munim ha uvāca
rājā pārśvasaṃstham bharatanāmānam munim ha uvāca
1.
Bhānu spoke: Then, the lotus-eyed king, having been thus addressed by Indra, spoke to the sage named Bharata, who was standing beside him.
राजोवाच ।
भगवन्सर्वधर्मज्ञ पश्यामि सुदुरात्मनः ।
भृशमस्य मुखे स्फारं धार्ष्ट्यं मद्दारहारिणः ॥ २ ॥
भगवन्सर्वधर्मज्ञ पश्यामि सुदुरात्मनः ।
भृशमस्य मुखे स्फारं धार्ष्ट्यं मद्दारहारिणः ॥ २ ॥
rājovāca ,
bhagavansarvadharmajña paśyāmi sudurātmanaḥ ,
bhṛśamasya mukhe sphāraṃ dhārṣṭyaṃ maddārahāriṇaḥ 2
bhagavansarvadharmajña paśyāmi sudurātmanaḥ ,
bhṛśamasya mukhe sphāraṃ dhārṣṭyaṃ maddārahāriṇaḥ 2
2.
rājā uvāca | bhagavan sarvadharmajña
paśyāmi su-durātmanaḥ |
bhṛśam asya mukhe sphāram
dhārṣṭyam mat-dāra-hāriṇaḥ || 2 ||
paśyāmi su-durātmanaḥ |
bhṛśam asya mukhe sphāram
dhārṣṭyam mat-dāra-hāriṇaḥ || 2 ||
2.
rājā uvāca bhagavan sarvadharmajña,
mat-dāra-hāriṇaḥ su-durātmanaḥ asya mukhe bhṛśam sphāram dhārṣṭyam paśyāmi 2
mat-dāra-hāriṇaḥ su-durātmanaḥ asya mukhe bhṛśam sphāram dhārṣṭyam paśyāmi 2
2.
The king said, "O revered one, knower of all natural law (dharma), I observe a great and excessive audacity in the face of this utterly wicked individual, who abducted my wife."
पापानुरूपमस्याशु शापं देहि महामुने ।
यदवध्यवधात्पापं वध्यत्यागात्तदेव हि ॥ ३ ॥
यदवध्यवधात्पापं वध्यत्यागात्तदेव हि ॥ ३ ॥
pāpānurūpamasyāśu śāpaṃ dehi mahāmune ,
yadavadhyavadhātpāpaṃ vadhyatyāgāttadeva hi 3
yadavadhyavadhātpāpaṃ vadhyatyāgāttadeva hi 3
3.
pāpa-anurūpam asya āśu śāpam dehi mahāmune | yat
avadhya-vadhāt pāpam vadhya-tyāgāt tat eva hi || 3 ||
avadhya-vadhāt pāpam vadhya-tyāgāt tat eva hi || 3 ||
3.
mahāmune,
asya pāpa-anurūpam śāpam āśu dehi yat avadhya-vadhāt pāpam (bhavati),
tat eva hi vadhya-tyāgāt (bhavati) 3
asya pāpa-anurūpam śāpam āśu dehi yat avadhya-vadhāt pāpam (bhavati),
tat eva hi vadhya-tyāgāt (bhavati) 3
3.
"O great sage, quickly bestow upon him a curse befitting his transgression. For indeed, the sin incurred by killing one who ought not to be killed is precisely the same as the sin incurred by abandoning one who ought to be killed."
इत्युक्तो राजसिंहेन भरतो मुनिसत्तमः ।
यथावत्प्रविचार्याशु पापं तस्य दुरात्मनः ॥ ४ ॥
यथावत्प्रविचार्याशु पापं तस्य दुरात्मनः ॥ ४ ॥
ityukto rājasiṃhena bharato munisattamaḥ ,
yathāvatpravicāryāśu pāpaṃ tasya durātmanaḥ 4
yathāvatpravicāryāśu pāpaṃ tasya durātmanaḥ 4
4.
iti uktaḥ rāja-siṃhena bharataḥ muni-sattamaḥ |
yathāvat pravicārya āśu pāpam tasya durātmanaḥ || 4 ||
yathāvat pravicārya āśu pāpam tasya durātmanaḥ || 4 ||
4.
rāja-siṃhena iti uktaḥ muni-sattamaḥ bharataḥ,
tasya durātmanaḥ pāpam yathāvat āśu pravicārya 4
tasya durātmanaḥ pāpam yathāvat āśu pravicārya 4
4.
Thus addressed by the best of kings, Bharata, the foremost among sages, promptly and thoroughly pondered the transgression of that wicked individual.
सहानया दुष्कृतिन्या भर्तृद्रोहाभिभूतया ।
विनाशं व्रज दुर्बुद्धे इति शापं विसृष्टवान् ॥ ५ ॥
विनाशं व्रज दुर्बुद्धे इति शापं विसृष्टवान् ॥ ५ ॥
sahānayā duṣkṛtinyā bhartṛdrohābhibhūtayā ,
vināśaṃ vraja durbuddhe iti śāpaṃ visṛṣṭavān 5
vināśaṃ vraja durbuddhe iti śāpaṃ visṛṣṭavān 5
5.
saha anayā duṣkṛtinyā bhartṛ-droha-abhibhūtayā |
vināśam vraja durbuddhe iti śāpam visṛṣṭavān || 5 ||
vināśam vraja durbuddhe iti śāpam visṛṣṭavān || 5 ||
5.
anayā bhartṛ-droha-abhibhūtayā duṣkṛtinyā saha,
"durbuddhe,
vināśam vraja!" iti śāpam visṛṣṭavān 5
"durbuddhe,
vināśam vraja!" iti śāpam visṛṣṭavān 5
5.
Along with this wicked woman, who was consumed by treachery against her husband, 'Go to ruin, O dull-witted one!' - thus he released the curse.
ततस्तौ राजभरतौ प्रत्यूचतुरिदं वचः ।
सुदुर्मती युवां याभ्यां क्षपितं दुश्चरं तपः ॥ ६ ॥
सुदुर्मती युवां याभ्यां क्षपितं दुश्चरं तपः ॥ ६ ॥
tatastau rājabharatau pratyūcaturidaṃ vacaḥ ,
sudurmatī yuvāṃ yābhyāṃ kṣapitaṃ duścaraṃ tapaḥ 6
sudurmatī yuvāṃ yābhyāṃ kṣapitaṃ duścaraṃ tapaḥ 6
6.
tataḥ tau rājabharatau pratyūcatuḥ idaṃ vacaḥ
sudurmatī yuvām yābhyām kṣapitam duścaram tapaḥ
sudurmatī yuvām yābhyām kṣapitam duścaram tapaḥ
6.
Then those two royal ascetics replied with these words: 'O you of very wicked minds, by whom arduous austerity (tapas) has been destroyed!'
अनेन शापदानेन किंचिद्भवति नावयोः ।
देहे नष्टे न नौ किंचिन्नश्यति स्वान्तरूपयोः ॥ ७ ॥
देहे नष्टे न नौ किंचिन्नश्यति स्वान्तरूपयोः ॥ ७ ॥
anena śāpadānena kiṃcidbhavati nāvayoḥ ,
dehe naṣṭe na nau kiṃcinnaśyati svāntarūpayoḥ 7
dehe naṣṭe na nau kiṃcinnaśyati svāntarūpayoḥ 7
7.
anena śāpadānena kiñcit bhavati na āvayoḥ dehe
naṣṭe na nau kiñcit naśyati svāntarūpayoḥ
naṣṭe na nau kiñcit naśyati svāntarūpayoḥ
7.
This act of cursing will not affect us two in any way. Even if our bodies are destroyed, nothing of our own inner nature (sva-antara-rūpa) will be lost.
स्वान्तं हि नहि केनापि शक्यते नाशितुं क्वचित् ।
सूक्ष्मत्वाच्चिन्मयत्वाच्च दुर्लक्ष्यत्वाच्च विद्धि नौ ॥ ८ ॥
सूक्ष्मत्वाच्चिन्मयत्वाच्च दुर्लक्ष्यत्वाच्च विद्धि नौ ॥ ८ ॥
svāntaṃ hi nahi kenāpi śakyate nāśituṃ kvacit ,
sūkṣmatvāccinmayatvācca durlakṣyatvācca viddhi nau 8
sūkṣmatvāccinmayatvācca durlakṣyatvācca viddhi nau 8
8.
svāntam hi nahi kena api śakyate nāśitum kvacit
sūkṣmatvāt cinmayatvāt ca durlakṣyatvāt ca viddhi nau
sūkṣmatvāt cinmayatvāt ca durlakṣyatvāt ca viddhi nau
8.
Indeed, the inner self (svānta) can never be destroyed by anyone, anywhere. Know us two to be such, owing to our subtlety, our nature as pure consciousness, and our imperceptibility.
श्रीभानुरुवाच ।
सुघनस्नेहसंबद्धमनस्कावेव शापतः ।
पतितौ भूतले वृक्षविच्युताविव पल्लवौ ॥ ९ ॥
सुघनस्नेहसंबद्धमनस्कावेव शापतः ।
पतितौ भूतले वृक्षविच्युताविव पल्लवौ ॥ ९ ॥
śrībhānuruvāca ,
sughanasnehasaṃbaddhamanaskāveva śāpataḥ ,
patitau bhūtale vṛkṣavicyutāviva pallavau 9
sughanasnehasaṃbaddhamanaskāveva śāpataḥ ,
patitau bhūtale vṛkṣavicyutāviva pallavau 9
9.
śrībhānuḥ uvāca sughanasnehasambaddhamanakau eva
śāpataḥ patitau bhūtale vṛkṣavicyutau iva pallavau
śāpataḥ patitau bhūtale vṛkṣavicyutau iva pallavau
9.
Śrī Bhānu said: 'They, whose minds were deeply bound by affection, fell to the ground because of the curse, just like two sprouts fallen from a tree.'
अथ व्यसनसंसक्तौ मृगयोनिमुपागतौ ।
ततो द्वावपि संसक्तौ भूयो जातौ विहंगमौ ॥ १० ॥
ततो द्वावपि संसक्तौ भूयो जातौ विहंगमौ ॥ १० ॥
atha vyasanasaṃsaktau mṛgayonimupāgatau ,
tato dvāvapi saṃsaktau bhūyo jātau vihaṃgamau 10
tato dvāvapi saṃsaktau bhūyo jātau vihaṃgamau 10
10.
atha vyasanasaṃsaktau mṛgayonim upāgatau |
tataḥ dvau api saṃsaktau bhūyaḥ jātau vihaṃgamau
tataḥ dvau api saṃsaktau bhūyaḥ jātau vihaṃgamau
10.
atha vyasanasaṃsaktau (tau) mṛgayonim upāgatau tataḥ
(tau) dvau api bhūyaḥ saṃsaktau vihaṃgamau jātau
(tau) dvau api bhūyaḥ saṃsaktau vihaṃgamau jātau
10.
Then, due to their attachment to vices (vyasana), they were born into the species of deer. Subsequently, remaining entangled, both of them were born again as birds.
अथास्माकं विभो सर्गे मिथःसंबन्धभावनौ ।
तपःपरौ महापुण्यौ जातौ ब्राह्मणदम्पती ॥ ११ ॥
तपःपरौ महापुण्यौ जातौ ब्राह्मणदम्पती ॥ ११ ॥
athāsmākaṃ vibho sarge mithaḥsaṃbandhabhāvanau ,
tapaḥparau mahāpuṇyau jātau brāhmaṇadampatī 11
tapaḥparau mahāpuṇyau jātau brāhmaṇadampatī 11
11.
atha asmākam vibho sarge mithaḥsaṃbandhabhāvanau
| tapaḥparau mahāpuṇyau jātau brāhmaṇadampatī
| tapaḥparau mahāpuṇyau jātau brāhmaṇadampatī
11.
atha vibho asmākam sarge mithaḥsaṃbandhabhāvanau
tapaḥparau mahāpuṇyau brāhmaṇadampatī jātau
tapaḥparau mahāpuṇyau brāhmaṇadampatī jātau
11.
O Lord, in our current birth cycle (sarga), they were born as a Brahmin couple who were extremely virtuous, dedicated to asceticism (tapas), and still possessed a sense of mutual connection.
भारतोऽपि तयोः शापः स समर्थो बभूव ह ।
शरीरमात्राक्रमणे न मनोनिग्रहे प्रभो ॥ १२ ॥
शरीरमात्राक्रमणे न मनोनिग्रहे प्रभो ॥ १२ ॥
bhārato'pi tayoḥ śāpaḥ sa samartho babhūva ha ,
śarīramātrākramaṇe na manonigrahe prabho 12
śarīramātrākramaṇe na manonigrahe prabho 12
12.
bhārataḥ api tayoḥ śāpaḥ saḥ samarthaḥ babhūva
ha | śarīramātra ākramaṇe na manonigrahe prabho
ha | śarīramātra ākramaṇe na manonigrahe prabho
12.
prabho bhārata api,
tayoḥ saḥ śāpaḥ śarīramātra ākramaṇe samarthaḥ babhūva ha,
na manonigrahe
tayoḥ saḥ śāpaḥ śarīramātra ākramaṇe samarthaḥ babhūva ha,
na manonigrahe
12.
O Lord, O Bhārata, that curse upon them indeed proved potent, but only in its effect on their physical bodies, not in controlling their minds.
तावद्यापि हि तेनैव मोहसंस्कारहेतुना ।
यत्र यत्र प्रजायेते भवतस्तत्र दम्पती ॥ १३ ॥
यत्र यत्र प्रजायेते भवतस्तत्र दम्पती ॥ १३ ॥
tāvadyāpi hi tenaiva mohasaṃskārahetunā ,
yatra yatra prajāyete bhavatastatra dampatī 13
yatra yatra prajāyete bhavatastatra dampatī 13
13.
tāvat adya api hi tena eva mohasaṃskārahetunā
| yatra yatra prajāyete bhavataḥ tatra dampatī
| yatra yatra prajāyete bhavataḥ tatra dampatī
13.
tāvat hi adya api tena eva mohasaṃskārahetunā,
yatra yatra (tau) prajāyete,
tatra (tau) dampatī bhavataḥ
yatra yatra (tau) prajāyete,
tatra (tau) dampatī bhavataḥ
13.
Therefore, even today, because of that very impression (saṃskāra) of delusion (moha), wherever they are born, they inevitably become a couple there.
अकृत्रिमप्रेमरसानुविद्धं स्नेहं तयोस्ते प्रतिवीक्ष्य कान्तम् ।
वृक्षा अपि प्रेमरसानुविद्धाः शृङ्गारचेष्टाकुलिता भवन्ति ॥ १४ ॥
वृक्षा अपि प्रेमरसानुविद्धाः शृङ्गारचेष्टाकुलिता भवन्ति ॥ १४ ॥
akṛtrimapremarasānuviddhaṃ snehaṃ tayoste prativīkṣya kāntam ,
vṛkṣā api premarasānuviddhāḥ śṛṅgāraceṣṭākulitā bhavanti 14
vṛkṣā api premarasānuviddhāḥ śṛṅgāraceṣṭākulitā bhavanti 14
14.
akṛtrimapremarasānuviddham sneham
tayoḥ te prativīkṣya kāntam |
vṛkṣāḥ api premarasānuviddhāḥ
śṛṅgāraceṣṭākulitāḥ bhavanti || 14 ||
tayoḥ te prativīkṣya kāntam |
vṛkṣāḥ api premarasānuviddhāḥ
śṛṅgāraceṣṭākulitāḥ bhavanti || 14 ||
14.
tayoḥ te akṛtrimapremarasānuviddham
kāntam sneham prativīkṣya
api vṛkṣāḥ premarasānuviddhāḥ
śṛṅgāraceṣṭākulitāḥ bhavanti 14
kāntam sneham prativīkṣya
api vṛkṣāḥ premarasānuviddhāḥ
śṛṅgāraceṣṭākulitāḥ bhavanti 14
14.
Upon seeing their charming affection, imbued with a genuine sentiment of love, even the trees, themselves influenced by that sentiment of love, become agitated with amorous gestures.
Links to all chapters:
vairāgya prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
mumukṣu prakaraṇa
utpatti prakaraṇa (current book)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90 (current chapter)
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
sthiti prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
upaśama prakaraṇa
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
nirvāṇa prakaraṇa (bhāga 1)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
Chapter 123
Chapter 124
Chapter 125
Chapter 126
Chapter 127
Chapter 128
nirvāṇa prakaraṇa (bhāga 2)
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Chapter 93
Chapter 94
Chapter 95
Chapter 96
Chapter 97
Chapter 98
Chapter 99
Chapter 100
Chapter 101
Chapter 102
Chapter 103
Chapter 104
Chapter 105
Chapter 106
Chapter 107
Chapter 108
Chapter 109
Chapter 110
Chapter 111
Chapter 112
Chapter 113
Chapter 114
Chapter 115
Chapter 116
Chapter 117
Chapter 118
Chapter 119
Chapter 120
Chapter 121
Chapter 122
Chapter 123
Chapter 124
Chapter 125
Chapter 126
Chapter 127
Chapter 128
Chapter 129
Chapter 130
Chapter 131
Chapter 132
Chapter 133
Chapter 134
Chapter 135
Chapter 136
Chapter 137
Chapter 138
Chapter 139
Chapter 140
Chapter 141
Chapter 142
Chapter 143
Chapter 144
Chapter 145
Chapter 146
Chapter 147
Chapter 148
Chapter 149
Chapter 150
Chapter 151
Chapter 152
Chapter 153
Chapter 154
Chapter 155
Chapter 156
Chapter 157
Chapter 158
Chapter 159
Chapter 160
Chapter 161
Chapter 162
Chapter 163
Chapter 164
Chapter 165
Chapter 166
Chapter 167
Chapter 168
Chapter 169
Chapter 170
Chapter 171
Chapter 172
Chapter 173
Chapter 174
Chapter 175
Chapter 176
Chapter 177
Chapter 178
Chapter 179
Chapter 180
Chapter 181
Chapter 182
Chapter 183
Chapter 184
Chapter 185
Chapter 186
Chapter 187
Chapter 188
Chapter 189
Chapter 190
Chapter 191
Chapter 192
Chapter 193
Chapter 194
Chapter 195
Chapter 196
Chapter 197
Chapter 198
Chapter 199
Chapter 200
Chapter 201
Chapter 202
Chapter 203
Chapter 204
Chapter 205
Chapter 206
Chapter 207
Chapter 208
Chapter 209
Chapter 210
Chapter 211
Chapter 212
Chapter 213
Chapter 214
Chapter 215
Chapter 216