महाभारतः
mahābhārataḥ
-
book-13, chapter-14, verse-26
प्राप्यानुज्ञां गुरुजनादहं तार्क्ष्यमचिन्तयम् ।
सोऽवहद्धिमवन्तं मां प्राप्य चैनं व्यसर्जयम् ॥२६॥
सोऽवहद्धिमवन्तं मां प्राप्य चैनं व्यसर्जयम् ॥२६॥
26. prāpyānujñāṁ gurujanādahaṁ tārkṣyamacintayam ,
so'vahaddhimavantaṁ māṁ prāpya cainaṁ vyasarjayam.
so'vahaddhimavantaṁ māṁ prāpya cainaṁ vyasarjayam.
26.
prāpya anuñjñām guru-janāt aham tārkṣyam acintayam
saḥ avahat himavantam mām prāpya ca enam vyasarjayam
saḥ avahat himavantam mām prāpya ca enam vyasarjayam
26.
aham guru-janāt anuñjñām prāpya,
tārkṣyam acintayam.
saḥ mām himavantam avahat.
ca enam prāpya vyasarjayam.
tārkṣyam acintayam.
saḥ mām himavantam avahat.
ca enam prāpya vyasarjayam.
26.
Having obtained permission from the elders (guru), I meditated upon Tārkṣya (Garuḍa). He carried me to the Himalayas, and having reached there, I dismissed him.
Words meanings summery:
(Scroll down for elaborated words morphology)
- प्राप्य (prāpya) - having obtained, having reached
- अनुञ्ज्ञाम् (anuñjñām) - permission, leave
- गुरु-जनात् (guru-janāt) - from the elders/revered people
- अहम् (aham) - I
- तार्क्ष्यम् (tārkṣyam) - Tārkṣya (a name for Garuḍa)
- अचिन्तयम् (acintayam) - I thought of, I meditated upon
- सः (saḥ) - he
- अवहत् (avahat) - he carried, he bore
- हिमवन्तम् (himavantam) - to the Himalayas
- माम् (mām) - me
- प्राप्य (prāpya) - having obtained, having reached
- च (ca) - and
- एनम् (enam) - him, this one
- व्यसर्जयम् (vyasarjayam) - I dismissed, I let go
Words meanings and morphology
प्राप्य (prāpya) - having obtained, having reached
(indeclinable)
From √āp with pra
Prefix: pra
Root: āp (class 5)
Note: Absolutive/Gerund
अनुञ्ज्ञाम् (anuñjñām) - permission, leave
(noun)
Accusative, feminine, singular of anuñjñā
anuñjñā - permission, leave, command
गुरु-जनात् (guru-janāt) - from the elders/revered people
(noun)
Ablative, masculine, singular of guru-jana
guru-jana - elder, revered person, spiritual teacher (guru)
Tatpurusha compound
Compound type : tatpurusha (guru+jana)
- guru – revered, heavy, teacher (guru)
noun (masculine) - jana – person, people
noun (masculine)
अहम् (aham) - I
(pronoun)
Nominative, singular of asmad
asmad - I
तार्क्ष्यम् (tārkṣyam) - Tārkṣya (a name for Garuḍa)
(proper noun)
Accusative, masculine, singular of tārkṣya
tārkṣya - Tārkṣya (name of Garuḍa, the eagle mount of Viṣṇu)
अचिन्तयम् (acintayam) - I thought of, I meditated upon
(verb)
1st person , singular, active, past imperfect (laṅ) of cint
Root: cit (class 10)
सः (saḥ) - he
(pronoun)
Nominative, masculine, singular of tad
tad - that, he, it
अवहत् (avahat) - he carried, he bore
(verb)
3rd person , singular, active, past imperfect (laṅ) of vah
Root: vah (class 1)
हिमवन्तम् (himavantam) - to the Himalayas
(proper noun)
Accusative, masculine, singular of himavat
himavat - Himavat (the Himalayas)
माम् (mām) - me
(pronoun)
Accusative, singular of asmad
asmad - I
प्राप्य (prāpya) - having obtained, having reached
(indeclinable)
From √āp with pra
Prefix: pra
Root: āp (class 5)
Note: Absolutive/Gerund
च (ca) - and
(indeclinable)
एनम् (enam) - him, this one
(pronoun)
Accusative, masculine, singular of enam
enam - him, this one
व्यसर्जयम् (vyasarjayam) - I dismissed, I let go
(verb)
1st person , singular, active, past imperfect (laṅ) of visṛj
From √sṛj with vi
Prefix: vi
Root: sṛj (class 6)