महाभारतः
mahābhārataḥ
-
book-12, chapter-1, verse-37
अहं त्वज्ञासिषं पश्चात्स्वसोदर्यं द्विजोत्तम ।
पूर्वजं भ्रातरं कर्णं पृथाया वचनात्प्रभो ॥३७॥
पूर्वजं भ्रातरं कर्णं पृथाया वचनात्प्रभो ॥३७॥
37. ahaṁ tvajñāsiṣaṁ paścātsvasodaryaṁ dvijottama ,
pūrvajaṁ bhrātaraṁ karṇaṁ pṛthāyā vacanātprabho.
pūrvajaṁ bhrātaraṁ karṇaṁ pṛthāyā vacanātprabho.
37.
aham tu ajñāsiṣam paścāt sva-sodaryam dvija-uttama
| pūrva-jam bhrātaram karṇam pṛthāyāḥ vacanāt prabho
| pūrva-jam bhrātaram karṇam pṛthāyāḥ vacanāt prabho
37.
dvija-uttama prabho aham tu paścāt pṛthāyāḥ vacanāt
sva-sodaryam pūrva-jam bhrātaram karṇam ajñāsiṣam
sva-sodaryam pūrva-jam bhrātaram karṇam ajñāsiṣam
37.
But I, O best of the twice-born (dvija), later came to know from Pṛthā's words, O lord, that Karṇa was my full brother, my elder brother.
Words meanings summery:
(Scroll down for elaborated words morphology)
- अहम् (aham) - I
- तु (tu) - but, however, indeed
- अज्ञासिषम् (ajñāsiṣam) - I knew, I came to know
- पश्चात् (paścāt) - after, afterwards, later
- स्व-सोदर्यम् (sva-sodaryam) - full brother, born of the same womb
- द्विज-उत्तम (dvija-uttama) - O best of the twice-born
- पूर्व-जम् (pūrva-jam) - elder, first-born
- भ्रातरम् (bhrātaram) - brother
- कर्णम् (karṇam) - Karṇa
- पृथायाः (pṛthāyāḥ) - of Pṛthā
- वचनात् (vacanāt) - from the word, from the statement
- प्रभो (prabho) - O lord, O master
Words meanings and morphology
अहम् (aham) - I
(pronoun)
Nominative, singular of aham
aham - I
तु (tu) - but, however, indeed
(indeclinable)
अज्ञासिषम् (ajñāsiṣam) - I knew, I came to know
(verb)
1st person , singular, active, aorist (luṅ) of jñā
Aorist
Root 'jñā' in the aorist tense, 1st person singular active voice.
Root: jñā (class 9)
पश्चात् (paścāt) - after, afterwards, later
(indeclinable)
स्व-सोदर्यम् (sva-sodaryam) - full brother, born of the same womb
(noun)
Accusative, masculine, singular of sva-sodarya
sva-sodarya - born of the same womb, own uterine brother
Compound type : tatpuruṣa (sva+sodarya)
- sva – own, self
adjective - sodarya – of the same womb, uterine brother
noun (masculine)
द्विज-उत्तम (dvija-uttama) - O best of the twice-born
(noun)
Vocative, masculine, singular of dvija-uttama
dvija-uttama - best of the twice-born
Compound type : tatpuruṣa (dvija+uttama)
- dvija – twice-born (Brahmin, Kṣatriya, Vaiśya; also bird, tooth)
noun (masculine)
Derived from 'dvi' (twice) and 'ja' (born). - uttama – best, highest, supreme
adjective (masculine)
पूर्व-जम् (pūrva-jam) - elder, first-born
(adjective)
Accusative, masculine, singular of pūrva-ja
pūrva-ja - first-born, elder, ancient
Compound type : tatpuruṣa (pūrva+ja)
- pūrva – former, earlier, prior
adjective - ja – born, produced from
suffix/adjective
Root 'jan' (to be born) as a suffix.
Root: jan (class 4)
भ्रातरम् (bhrātaram) - brother
(noun)
Accusative, masculine, singular of bhrātṛ
bhrātṛ - brother
कर्णम् (karṇam) - Karṇa
(proper noun)
Accusative, masculine, singular of karṇa
karṇa - Karṇa (proper name, a hero of the Mahābhārata)
पृथायाः (pṛthāyāḥ) - of Pṛthā
(proper noun)
Genitive, feminine, singular of pṛthā
pṛthā - Pṛthā (Kuntī's original name)
वचनात् (vacanāt) - from the word, from the statement
(noun)
Ablative, neuter, singular of vacana
vacana - word, speech, statement, saying
Root: vac (class 2)
प्रभो (prabho) - O lord, O master
(noun)
Vocative, masculine, singular of prabhu
prabhu - lord, master, king, powerful