महाभारतः
mahābhārataḥ
-
book-6, chapter-98, verse-13
अर्जुनस्तु रणे नादं विनद्य रथिनां वरः ।
त्रिगर्तराजं समरे सपुत्रं विव्यधे शरैः ॥१३॥
त्रिगर्तराजं समरे सपुत्रं विव्यधे शरैः ॥१३॥
13. arjunastu raṇe nādaṁ vinadya rathināṁ varaḥ ,
trigartarājaṁ samare saputraṁ vivyadhe śaraiḥ.
trigartarājaṁ samare saputraṁ vivyadhe śaraiḥ.
13.
arjunaḥ tu raṇe nādam vinadya rathinām varaḥ
trigartarājam samare saputram vivyadhe śaraiḥ
trigartarājam samare saputram vivyadhe śaraiḥ
13.
tu rathinām varaḥ arjunaḥ raṇe nādam vinadya
samare saputram trigartarājam śaraiḥ vivyadhe
samare saputram trigartarājam śaraiḥ vivyadhe
13.
But Arjuna, the best among charioteers, having let out a roar in battle, pierced the king of Trigarta along with his son in that same battle, using his arrows.
Words meanings summery:
(Scroll down for elaborated words morphology)
- अर्जुनः (arjunaḥ) - Arjuna
- तु (tu) - but, indeed, on the other hand
- रणे (raṇe) - in battle, in war
- नादम् (nādam) - a roar, sound, cry
- विनद्य (vinadya) - having roared, having made a sound
- रथिनाम् (rathinām) - of charioteers
- वरः (varaḥ) - best, excellent
- त्रिगर्तराजम् (trigartarājam) - the king of Trigarta
- समरे (samare) - in battle, in combat
- सपुत्रम् (saputram) - with his son, accompanied by his son
- विव्यधे (vivyadhe) - he pierced, struck
- शरैः (śaraiḥ) - with arrows
Words meanings and morphology
अर्जुनः (arjunaḥ) - Arjuna
(proper noun)
Nominative, masculine, singular of arjuna
arjuna - Arjuna (a Pandava prince); white, bright
तु (tu) - but, indeed, on the other hand
(indeclinable)
रणे (raṇe) - in battle, in war
(noun)
Locative, masculine, singular of raṇa
raṇa - battle, combat, war
नादम् (nādam) - a roar, sound, cry
(noun)
Accusative, masculine, singular of nāda
nāda - sound, roar, cry, noise
विनद्य (vinadya) - having roared, having made a sound
(indeclinable)
Prefix: vi
Root: nad (class 1)
Note: absolutive (gerund) form
रथिनाम् (rathinām) - of charioteers
(noun)
Genitive, masculine, plural of rathin
rathin - charioteer, warrior fighting from a chariot
वरः (varaḥ) - best, excellent
(adjective)
Nominative, masculine, singular of vara
vara - best, excellent, choice; a boon
त्रिगर्तराजम् (trigartarājam) - the king of Trigarta
(proper noun)
Accusative, masculine, singular of trigartarāja
trigartarāja - king of Trigarta (a region/people)
Compound type : tatpurusha (trigarta+rāja)
- trigarta – name of a country and its people
proper noun (masculine) - rāja – king, ruler
noun (masculine)
समरे (samare) - in battle, in combat
(noun)
Locative, masculine, singular of samara
samara - battle, combat, war
सपुत्रम् (saputram) - with his son, accompanied by his son
(adjective)
Accusative, masculine, singular of saputra
saputra - accompanied by a son, with one's son
Compound type : bahuvrihi (sa+putra)
- sa – with, accompanied by
indeclinable - putra – son
noun (masculine)
विव्यधे (vivyadhe) - he pierced, struck
(verb)
3rd person , singular, middle, perfect (Lit) of vyadh
Root: vyadh (class 4)
शरैः (śaraiḥ) - with arrows
(noun)
Instrumental, masculine, plural of śara
śara - arrow; reed