महाभारतः mahābhārataḥ - book-12, chapter-183, verse-10

भरद्वाज उवाच ।
यदेतद्भवताभिहितं सुखानां परमाः स्त्रिय इति तन्न गृह्णीमः ।
न ह्येषामृषीणां महति स्थितानामप्राप्य एष गुणविशेषो न चैनमभिलषन्ति ।
श्रूयते च भगवांस्त्रिलोककृद्ब्रह्मा प्रभुरेकाकी तिष्ठति ।
ब्रह्मचारी न कामसुखेष्वात्मानमवदधाति ।
अपि च भगवान्विश्वेश्वर उमापतिः काममभिवर्तमानमनङ्गत्वेन शममनयत् ।
तस्माद्ब्रूमो न महात्मभिरयं प्रतिगृहीतो न त्वेष तावद्विशिष्टो गुण इति नैतद्भगवतः प्रत्येमि ।
भगवता तूक्तं सुखानां परमाः स्त्रिय इति ।
लोकप्रवादोऽपि च भवति द्विविधः फलोदयः सुकृतात्सुखमवाप्यते दुष्कृताद्दुःखमिति ।
अत्रोच्यताम् ॥१०॥

10. bharadvāja uvāca ,
yadetadbhavatābhihitaṁ sukhānāṁ paramāḥ striya iti tanna gṛhṇīmaḥ ,
na hyeṣāmṛṣīṇāṁ mahati sthitānāmaprāpya eṣa guṇaviśeṣo na cainamabhilaṣanti ,
śrūyate ca bhagavāṁstrilokakṛdbrahmā prabhurekākī tiṣṭhati ,
brahmacārī na kāmasukheṣvātmānamavadadhāti ,
api ca bhagavānviśveśvara umāpatiḥ kāmamabhivartamānamanaṅgatvena śamamanayat ,
tasmādbrūmo na mahātmabhirayaṁ pratigṛhīto na tveṣa tāvadviśiṣṭo guṇa iti naitadbhagavataḥ pratyemi ,
bhagavatā tūktaṁ sukhānāṁ paramāḥ striya iti ,
lokapravādo'pi ca bhavati dvividhaḥ phalodayaḥ sukṛtātsukhamavāpyate duṣkṛtādduḥkhamiti ,
atrocyatām.